کرونا ویروسی است که نه تنها بر تمام ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زندگی افراد تاثیر منفی داشته بر روح و روان کودکان نیز سایه انداخته است و در این مدت شاهد کودکانی با رفتارهای متفاوت از قبل هستیم.اغلب شاهد اعتراض و انتقاد والدین از رفتار کودکان و فرزندانشان هستیم و کودکان نیز از شرایط کنونی ناراضی هستند و تلاش بسیار والدین برای سرگرم کردن آنها مثمر ثمر نیست.
بچههایی که مدت زیادی مدارس آنها تعطیل شده است نیز نسبت به درس بیانگیزه شده و با این شرایط هدف خاصی را دنبال نمیکنند.
با وجود تعطیلی طولانی مدت مدارس که شاید آرزوی همه بچهها بوده اما این تعطیلات برای آنها خوشایند نیست و با بیحوصلگی در حال گذران این روزها هستند.بسیاری از خانوادهها نیز از رفتار فرزندان خود شاکی بوده و گاها رفتار مناسبی با آنها ندارند.با توجه به شرایط موجود و نامشخص بودن مدت زمان ماندگاری کرونا همه افراد از جمله کودکان و نوجوانان تجربه متفاوتی را همراه با ترس و بیقراری طی میکنند که باید توجه ویژهای به آن شود و جا دارد والدین با صبر و حوصله یاریگر فرزندانشان باشند.
بازی فقط برای سرگرمی نیست بلکه بازی کردن جزئی مهم از زندگی و راهی برای رشد کودکان است. از طریق بازی است که کودکان یاد میگیرند به اشیا معنی دهند، روابط را دستکاری و کشف کنند، اجتماعی شدن را تمرین کنند، نقشهای متفاوتی را ایفا و بیاموزند و هویت خود را بسازند. بچهها در تعامل و ملاقات با گروه همسالان, یافتههای خود را به اشتراک میگذارند، فن بیان خود را ارتقا میبخشند و با اجتماع آشنا میشوند به همین دلیل نباید آنها را از مواجهه با محیط ترساند. خود مراقبتی و رعایت پروتکلهای بهداشتی را نباید به شکل ترس و وحشت از محیط و دوستان به کودکان آموزش داد, چرا که اگر ترس از محیط در کودکان درونی سازی ذهنی شود آنها به سرعت افرادی درونگرا، منزوی، گوشه گیر و مضطرب خواهند شد. والدین باید سعی نمایند به فرزندان خود آموزشهایی را ارائه دهند, از جمله تماس با اشیا و وسایل بازی با رعایت پروتکلهای بهداشتی و تعامل با دوستان که البته با رعایت فاصله اجتماعی و یا ماسک میتواند بهترین هدیه و آموزش پدر و مادرها به کودکانشان باشد. در این میان باید یادآور شد که خانوادههای درونگرا اغلب فرزندانی با همین خلق و خو تربیت میکنند, پس اگر بازی و محیط بیرون از خانه را نیز برای بچهها وحشت آور کنید و آنها اقدام به درونی سازی ذهنی و پذیرش ترس در خروج از خانه کنند، بی شک در آینده با مشکلات شخصیتی بسیاری مواجه خواهند شد. آموزشهای لازم به کودکان در خصوص رعایت پروتکلهای بهداشتی و پرهیز از ایجاد هرگونه ترس و اضطراب در کودکان، دریافت آموزشهای ضروری اولیه در خصوص شیوههای فرزندپروری متناسب با ویژگیهای هر کودک از جمله اقدامات اثر بخش هر والدینی است.
گزارش: الهام شیخ میری