باشگاه خبرنگاران تفکر جوان:
یوسف صیفوری نوشت: عنوان این جمله خیلی شجاعت می خواهد، بارها در جمع دوستانه ی دوستان و محافل و مجالس سیاسی عنوان کرده ام که ما ( ساکنین مسجدسلیمان) ایراد داریم و عموما هم فرهنگی است.
سهم چشمگیری از عقب افتادگی معیشتی، بهداشتی و حتی سیاسی ماها پیامد رفتارهای خودمان است.
*خوب انتخاب نمی کنیم*
بدون آگاهی از شرایط و پیامدهای ناشی انتخاب می کنیم، و خیلی راحت از کنارش می گذریم، شاید این سطحی نگریستن ( نمی خواهم بگویم سهل انگاری) ریشه ی اباء و اجدادی دارد، چه خوب گفته بودند:” یه جَهَنْدُم لُر نون یَه سال شوشتریِ ” زمانی که ما در انتخاب گم می شدیم و یا در جایی که نیازمند تحقیق و تفکر بود ما گمراهِ برخی افکار غلط می شدیم و اصلاحا با یک کلمه ی جَهَنْدُم همه چیز را به قضا و قَدَر می سپردیم ، دیگران با بازنگری به گذشته و ترسیم و برنامه ریزی با آگاهی انتخاب می کردند و یکسال را آسوده سپری می کردند.
ما هیچگاه به آمار و ارقام احترام نگذاشته ایم ، هیچگاه بازخورد انتخاب گذشته مان سهمی در انتخاب آینده مان نداشت، کلا دارای حافظه ی ضعیفی هستیم و زود از خاطرمان می رود راهی که رفته بودیم اشتباه بوده و در این حین و بین چه به سرمان آمده ، از آن بدتر خیلی قانع ایم و خیلی هم زود تطابق پیدا می کنیم یا بهتر است بگویم خیلی زود دچار روزمرگی می شویم واینها دلایل اوضاع اسفبار امروز ماست، روزگاری شهرمان با شهر های اروپایی رقابت داشت و امروز با شهرهای کشورهای آفریقایی و در این بازه ی زمانی هیچ چیز مارا بیدار نکرد تا به اصطلاح روانشناسان قورباغه پز نشویم.
زمانی زنگ تغییرات به صدا در می آید که ما ابتدا به درک خواستن تغییرات برسیم و در مرحله دوم نقاط ضعفمان را پیدا کنیم ، به زبان بیاوریم، و سپس وارد فاز برنامه ریزی و راهکار و اجرا برسیم.
حال ما در کدام مرحله هستیم تشخیصش با شما،
با در نظر گرفتن مسایل فوق به بررسی انتخابهایمان در ادوار گذشته ی شورای اسلامی شهر می پردازیم، قبل از آن بیایم چهارچوب و شاخص و رسالت یک عضو شورای شهر را در یک سطر بنویسیم.
یک عضو شورای شهر بایستی پویا، دانا و توانا در درک و ایده پردازی و اجرای مسایل مختلف شهری خصوصا استانداردها و زیبا سازیهای فضاهای شهری باشد و همچنین متعهد و دلسوز و غیر فقیر،
غیر فقیر!!
لزوما جنبه مالی ندارد، فقیر فکر،فقیر روح کلا کسی که بتواند
غالب بر خواسته های شخصی باشد و پیروزی را در رسیدن به اهداف جمعی ببیند نه شخصی و پیشرفت خود را در گرو پیشرفت جامعه و شهر، قبل و بعد انتخابش بصورت طبیعی و متقارن پیشرفت(خصوصا مالی) کرده باشد، در این حین داشتن دید فنی و تخصصی لازم است هیچگاه یک فرد علاقمند نمی تواند عملکرد یک فرد متخصص را داشته باشد.
حال به انتخابات ادوار گذشته شورای شهر بنگرید!!
از عزیزان کاندیدا و راه یافتگان
چند درصد فرهنگی بودند؟( آنهایی که تخصص و دید لازم را نداشتند)
چند درصد از بازنشستگان بودند و نیت فرار از خانه نشینی داشتند؟
چند درصد برای فرار از بیکاری قدم جلو نهادند؟
چند درصد قصد ورودشان به انتخابات اعلام وجود و عرض اندام بوده جهت ترقی زودهنگام در حیطه ی کاری خودشان؟
ماهم در این بین بنا به دلایل فردی ، فکری ، طایفه ای ، اخلاقی و کلا هرچیز جز منافع جمعی و شهر انتخاب می کردیم و پیامد آن شد تنزل از رقابت با شهر های اروپایی به رقابت با شهرهای کشورهای افریقایی…
ما بایستی بدانیم نمی شود علف را جلوی شیر گذاشت و گوشت را جلوی اسب، هر چند هردو نجیب باشند و قابل احترام، ولی هر کس و هر چیز بجای خود کارایی دارد.
انتخابها، انتخاب شما بتنهایی نیست ، چون پیامد آن یک شهر را تحت الشعاع قرار می دهد و مطمعنا جزیی از حق الناس است و طرف دیگر چه راحت پای در میدان انتخابات می گذاریم و بدون دید و تخصص و فن کاندیدا می شویم و و با انواع اقسام لابی و ترفند پیروز شده و حق مردم را بر گردن می گیریم.
لحظه ای شده خود را در مقام پاسخگو بیابیم؟ چه پاسخی داریم برای آنی که از هیچ عملی حتی به اندازه ی دانه ی ارزن هم نمی گذرد؟
آیا او از این انتخابهای سطحی و ورودهای خواسته و ناخواسته ی ناکارآمد و ناجوانمردانه خواهد گذشت؟
*ما ایراد داریم*
انتهای پیام/یوسف صیفوری
