به گزارش تفکر جوان ، شرایط موجود در شهر اهواز از زیرساختهای شهری گرفته تا مسایل فرهنگی، اجتماعی و ورزشی، بیانگر عقب ماندگی پیچیده و گسترده ای است که طی سالهای متمادی انباشته شده و همه ی بخشهای سخت افزاری و نرم افزاری آن را در بر می گیرد.
به طور مثال علاوه بر معضلات اجتماعی و فرهنگی، گرفتاری هایی از قبیل آبگرفتگی و تجمیع آبهای سطحی در بارش های بیش از ۳۰ میلی متر، پس زدگی فاضلاب، عدم نظافت اصولی شهر و استفاده از تجهیزات بروز در این زمینه و مشکلات اسفالت معابر وجود دارد که باید پارلمان شهری راهکارهایی برای حل این مشکلات در نظر گرفته شود
به عبارت دیگر نقدهای زیادی به عملکرد نظارتی ادوار پیشین شورای اسلامی شهر اهواز وارد است و همانگونه که شهروندان نیز گلایه دارند؛ این شورا فاصله زیادی تا مدینه ی فاضله ای معین در قانون دارد.
در تصویب قوانین مرتبط با مدیریت شهری در قیاس با ضعف های نظارتی مشکل محسوسی مشاهده نمی شود بنابراین شورای شهر از بُعد نظارتی وظایف بسیار گسترده ای دارند و اعضاء شورا می بایست نهایت دقت و ظرافت را برای انتخاب یک شهردار موفق و مجرب به کار ببرند و سپس به وظایف نظارتی خود بپردازند که متاسفانه در بسیاری از مواقع اینگونه نبوده و دخالت های مستقیم راه را بر توسعه شهر بسته است.
از عمده ترین عواملی که علت معلول های بالاست می توان به قومگرایی، محفل گرایی های سیاسی، مرزبندی های خودی و غیرخودی اشاره کرده که نهاد شورا را دچار خدشه نموده است.
ورود مدیران خارج از مجموعه شهرداری به داخل بدنه کارشناسی شهرداری اهواز تکمیل کننده پازل عقب ماندگی ست، در نتیجه عدم اعتماد به بدنه کارشناسی شهرداری و نیروهایی که سالیان سال در ان پرورش یافته اند و هیچ استفاده ای از پتانسیل آنها نمی شود، یکی از بزرگترین آسیب های ساختار شهرداری اهواز می باشد.
true
it is true
falseit is false
true
it is true
