شهروندی در تماس تلفنی در حالی که صدایش می لرزید و بغض گلویش را گرفته بود به اینجانب چنین گفت : هرگاه وارد بیمارستان دکتر شهیدزاده بهبهان می شودی ناخودآگاه چهره ماندگار و دوست داشتنی مرحوم محمد حسین نمازی ، فرد خیر و خدمتگزار و شهردار موفق وقت بهبهان در نظرت مجسم می شود و خاطرات خوش آن روزها در ذهنت تداعی می یابد . این شهروند که خواست نامش فاش نشود ادامه داد : سال ۱۳۴۷ بود که مرحوم نمازی با عشق و علاقه خاص با همه عدم امکانات ساختمانی آن روز و فقدان وسائل و ابزار امروزی با عشقی سرشار مبادرت به احداث این بیمارستان نمود . این شهروند خاطرنشان کرد خوشبختانه بیمارستان شهیدزاده در اثر مساعی و زحمات همه دست اندر کاران وقت در حد خود توسعه یافته و پرسنل زحمتکش آن سعی در ارائه خدمات بیشتر به مراجعین مختلف دارند . این شهروند که هیچ نسبت فامیلی هم با مرحوم نمازی ندارد متذکر شد مرحوم نمازی هم شهردار موفقی بود و هم در اون روزگاران که مردم بهبهان از امکانات اولیه زندگی بی بهره بودند وی نسبت به تاسیس کارخانه یخ و برق و آسیاب آردی همت گمارد و تا آنجایی که من اطلاع دارد به فقرا و مستمندان و نیازمندان کمک مالی و جنسی می کرد و عده ای از نیازمندان کوپن یخ مجانی داشتند . وی خاطر نشان کرد آن مرحوم فردی بصیر و آگاه به مسائل روز بود . این شهروند تقاضا کرد اگر مسئولین بیمارستان مصلحت بدانند به پاس قدر دانی از خدمات ایشان یکی از تاسیسات بیمارستان و واحد های مربوطه به نام وی نامگذاری شود و یا مسئولین شهری میدان و یا مجتمع مناسبی در شان ایشان را به نامش نامگذاری کنند گو اینکه به گفته شعر عجل سعدی :
زنده و جاوید ماند هر که نکونام زیست
که از عقبش ذکر خیر زنده کند نام را
خداوند به همه خدمتگزاران نظام جمهوری اسلامی که در زنده نگه داشتن نام نیکان و قدر دانی از آنان تلاش می کنند توفیق بیشتر عنایت فرماید انشاءالله.
*پیشکسوت مطبوعات جنوب پرویز خلیجی*
