باشگاه خبرنگاران تفکر جوان:
یکی از نکات این فیلم استفاده کارگردان از بازیگران جدید در این فیلم بود که همگی با تراشیدن موهای خود با استفاده از پوستیژ (کلاه‌گیس) مقابل دوربین رفتند. آتوسا انواریان که در این فیلم یکی از نقش‌های اصلی را ایفا می‌کرد با خبرنگار نوآوران گفت‌وگویی انجام داده که با هم می‌خوانیم.
نحوه ورودبه سینما و انتخاب شدن‌تان برای یکی از نقش‌های اصلی کاناپه چگونه بود؟
من برای این فیلم توسط یکی از آشنایان به آقای عیاری معرفی شدم. قبل از بازی در کاناپه، هیچ سابقه و فعالیتی در سینما نداشته و با بازیگری آشنایی چندانی نداشتم. ولی بعد از این‌که توسط ایشان انتخاب شدم بسیار خوشحال شدم و برایم خیلی مهم بود که در این فیلم بازی کنم و به شدت از این موضوع استقبال کردم.
در مرحله گزینش و آزمون‌های بازیگری که توسط آقای عیاری انجام شد حضور پیدا کردید؟
بله. من هم مانند سایرین به دفتر فیلم مراجعه کردم. تست گریم بر روی من انجام شد و تست دوربین هم انجام دادم. بعد از انجام این مراحل و گذشت چندماه با من تماس گرفته شد که برای یکی از نقش‌های اصلی پذیرفته شده‌ام. منتهی آغاز ساخت فیلم مدتی با وقفه مواجه شد و امسال فیلمبرداری شروع شد و مقابل دوربین رفتم.
با توجه به تازه کار بودن شما و این‌که تجربه قبلی نداشتید چطور از عهده ایفای نقش در مقابل دوربین عیاری برآمدید؟
من آقای عیاری را از فیلم‌هایشان می‌شناختم و به آثاری که ساخته بودند علاقمند بودم. سبک فیلمسازی ایشان خاص و منحصر به فرد است. کار کردن در کنار ایشان برایم جالب بود. من بسیار بی‌تجربه و ایشان بسیار صبور و با حوصله بودند و نکات آموزنده‌ای به بنده یاد دادند. در طول سه ماه که با ایشان کار کردم به قدری تجربه کسب کردم و آموختم که اگر در رشته بازیگری مدرک لیسانس هم می‌گرفتم به اندازه این کسب تجربه نبود.
آقای عیاری کارگردانی هستند که بسیار بادقت و حوصله همه امور را کنترل می‌کنند. اوایل برایم واقعاً سخت بود ولی چون کار را دوست داشتم ادامه دادم. چون خودم هم آدم جدی و منضبطی هستم از سختگیری‌های کارگردان اذیت نمی‌شدم.
می‌دانستم این دقت و سختگیری لازم است تا ماحصل امر یک اثر خوب و تماشایی به وجود بیاید. آقای عیاری کارگردانیست که با یک برداشت و دو برداشت راضی نمی‌شود و تمامی تلاش خود را می کنند تا بهترین‌ها را ارائه دهد.
در این فیلم شما نقش مقابل و کاراکتر همسر آقای فرهاد آییش را ایفا کردید. بازی در مقابل یک بازیگر حرفه‌ای چون او چگونه بود؟
برایم هیجان‌انگیز بود. آقای آییش از روز اول و بدو ورود آن‌قدر با خود انرژی مثبت آوردند که همه ما دلگرم می‌شدیم. زمانی که متوجه شدند که قرار است من نقش همسر ایشان را بازی کنم بسیار استقبال کردند. مدام به من می‌گفتند که نترس و استرس نداشته باش و دلسوزانه از من حمایت می‌کردند . هرجا که من دچار مشکل می‌شدم کمک می‌کردند و واقعاً حمایت‌های ایشان مشکل‌گشا بود. واقعاً از شخصیت و بازی ایشان لذت بردم و خوشحالم که در کنار ایشان بازی کرده‌ام.
در کاناپه نقش مادری را بازی کردید که سه دختر دارد و دلسوزانه درگیر مشکلات آن‌هاست. چطور با این نقش ارتباط برقرار کردید؟
تجربه خوب و جالبی بود. ضمن این‌که من و جناب آییش فرزندی نداریم و همواره به هم می‌گفتیم: در یک چه بهم زدن صاحب سه دختر شدیم و می‌خندیدیم. رابطه ما با سه دختر واقعاً خوب بود. در مدتی که در کنارشان بودم سعی کردم ان حس مادرانه را به آن‌ها منتقل کنم و آن‌ها هم همیشه با محبتشان این احساس را در من تقویت می‌کردند. حسی خاص و شیرین برایم بود.
کاراکتر سارا در فیلم کاناپه چه اندازه به شخصیت واقعی شما نزدیک است؟
از نظر جدی بودن و مدیر بودن نزدیک بود ولی از لحاظ یکسری خصوصیات مثل پرخاشگری و عصبی بودن و وسواس اصلاً با نقش سارا شباهت ندارم. من آدم بسیار آرام و ساکتی هستم و با پرخاش بیگانه. دقت‌هایی که سارا در زندگی داشت و حساسیت‌هایش به همسر و خانواده و این‌که تلاش می‌کرد در مسائل خانواده دخالت‌های لازم را داشته باشد کاملاً مانند شخصیت واقعی من در زندگی است و فکر می‌کنم آقای عیاری انتخاب درستی برای این نقش داشتند.
با توجه به حساسیت‌های موجود در مقوله حجاب و استفاده شما و دیگر بازیگران زن از پوستیژ (کلاه‌گیس) چگونه این نقش را ایفا کردید؟
این مسأله کاملاً برایم عادی بود. کلاه‌گیس یک موی مصنوعی است و مشکل خاصی ندارد و نوعی حجاب محسوب می‌شود. ضمن این‌که آقای عیاری با ارشاد در تماس بودند و مجوز لازم را اخذ کردند. ساخت این فیلم طبق مجوز بود برای همین من هیچ مشکلی نداشتم و چون کارگردان فیلم آقای عیاری بودند با کمال میل از کلاه‌گیس استفاده کردم.
شاید اگرشخص دیگری کارگردان بود هرگز این‌کار را نمی‌کردم ولی با اطمینان از ایشان و اعتقادی که به صداقت ایشان داشتم موهایم را تراشیدم و می‌دانستم که مشکلی پیش نخواهد آمد. ضمن این‌که مشکلی هم پیش نیامده و فیلم توقیف نشده و فقط در جشنواره فجر پذیرفته نشد.
در صورت اکران فیلم، بازخوردها و نظرات مردم چقدر برایتان اهمیت دارد ؟
طبیعتاً برایم اهمیت دارد و دلم می‌خواهد مردم فیلم را ببینند و دوست داشته باشم. فیلم برای مخاطب عام ساخته شده و برای من کار آقای عیاری اهمیت دارد چون مردم ایشان را تحسین می‌کنند و من هم مانند سایرین تحسین‌شان می‌کنم.
به‌عنوان اولین حضور در سینما و کار با کیانوش عیاری آینده بازیگرای را برای خود چگونه می‌بینید؟
امیدوار هستم بازهم در این عرصه حضور پیدا کنم و این مسیر را ادامه دهم. البته قطعاً در این مسیر از مشورت و راهنمایی‌های آقای عیاری استفاده خواهم کرد.
و سخن آخر؟
امیدوارم که این فیلم در اکران موفق و مردم از دیدن آن لذت ببرند.
انتهای پیام/نوآوران
