باشگاه خبرنگاران تفکر جوان: علی کریمی زمانی که به تیم فوتبال بایرن مونیخ پیوسته بود، سردبیر نشریه کیکر برای وی مقاله ای نوشته و پرسیده بود که آیا «علی کریمی  با این جنس بازی برف مونیخ را می بیند؟» امروز دوباره می توان همین پرسش را درباره علی کریمی داشت و پرسید «علی کریمی در قامت سرمربی تیم نفت، برف تهران را می بیند؟»

پاسخ هم می تواند همانقدر شوکه کننده باشد که سردبیر کیکر را شوکه کرد چون علی کریمی هم ماند، هم موثر و خوب بازی کرد و هم پایه تحول فوتبال آلمان ماشینی شد به فوتبالی اندکی فانتزی تر. بعدها پل برایتنر که به تهران آمد در یک گفتگوی عجیب اشاره جالبی داشت در مورد اتاق فکر فوتبال آلمان. پل برایتنر وقتی در مورد علی کریمی و تغییر فوتبال آلمان حرف زد مشخص شد که بایرن در راستای تولید خلاقیت بوده که کریمی را خریده و از همان سال شروع کرده به تربیت بازیکنانی که برای ۲۰۱۴ قهرمان دنیا شوند.

آن روز سردبیر کیکر فکر می کرد علی کریمی موفق نمی شود اما جادوی کریمی فراتر از فوتبال بازی کردن در بایرن رفت و شد یکی از بازیکنان مهم در دنیای فوتبال آلمان. امروز هم می توان با دو دوتا چهارتاهای فنی گفت علی کریمی ممکن است شکست بدی در نفت بخورد و جادوگر  برف تهران را در قامت مربی نخواهد دید و این پیش بینی هم می تواند البته غلط از آب درآید.

با این حال شاید قصه مربیگری با دنیای فوتبال متفاوت باشد. برای موفقیت در فوتبال به عنوان فوتبالیست کافی است خودت قدرتمند باشی و تمرین کنی و استعداد داشته باشی که علی کریمی چنین کرد و با تلاش خودش را از اتوبوس بایرن آویزان کرد و با این اتوبوس دو سالی طی طریق کرد. در مربیگری اما این فقط شما نیستید که باید خوب عمل کنید، مسائل مالی باشگاه، موضوع های امکاناتی و بازیکنان هم در موفقیت دخیل‌ند و نقششان از خود مربی هم گاهی بیشتر است.

جادوگر اما در نفت استارت زد، یعنی باشگاهی زهوار در رفته و بی حساب و کتاب و بدون بودجه، آنها اصلا معلوم نیست چه هدفی را در فوتبال دنبال می کنند. پارسال این تیم را دایی قهرمان جام حذفی کرد اما از نظر ساختار و بودجه آنها فاجعه بودند و حتی برخی مواقع پول اتوبوس هم نداشتند.

امروز هم وقتی به بازیکنان مانده در بازار که سر از نفت در می آورند نگاه می کنیم یک شکست بزرگ جلوی علی کریمی می بینیم. بازیکنانی مثل پیام صادقیان، منوچهری، دغاغله، علی عسگری، فشنگچی و … که تقریبا هیچ مشتری ندارند حالا سر از تمرینات نفت درآورده اند و علی کریمی هم با ذهن خاص خودش آنها را فعلا پذیرفته است.

علی کریمی همانقدر که در دنیای فوتبال غیر قابل پیش بینی بود در دنیای مربیگری هم همان مسیر را می خواهد برود در حالی که آنجا غیر قابل پیش بینی بودن یک حسن بزرگ بود و اینجا عبور از روی اصول اشتباهاتی بزرگ است. آنجا به چپ نگاه کردن و به راست پاس دادن فوق العاده است و اینجا نگرفتن بازیکن هایی که بتوانند چنین کنند اشتباهی است خطرناک.

با همه این نوشته ها اما باید منتظر دست پخت کریمی ماند و اصالتا اول باید دید با این باشگاه نفت که تکلیفش را با خودش هم نمی داند آیا کریمی به خود لیگ می رسد یا قبل از آن قهر می کند و می رود؟ پس از آن باید دید آیا او برف تهران را خواهد دید یا با این بازیکنان که غالب آنها درجه یک نیستند و جامانده در بازار، به عمق زمستان هم نخواهد رسید؟

کریمی اما به هر شکل و حتی با نفت هم می تواند همه معادله ها را به هم بریزد، زمین فوتبال سیطره قلمرو او است. شاید او با سوت هم بتواند همین کار را کند. به هر حال چه موفق و چه ناموفق چالشهای احتمالی او با همه فوتبال ایران جذابیت های ویژه ای خواهد داشت.